جغرافیایی چگون

ثبت نشانه های ه انجام می پذیرد قانون حمایت از نشانه های جغرافیایی، در تاریخ هفتم بهمن ماه 1383 و ” آیین نامه اجرایی ” آن در سال 1384 تصویب شده است. نشانه ی جغرافیایی، نشانه ای است که مبدا کالایی را به قلمرو ، منطقه یا ناحیه ای از کشور منتسب می سازد، مشروط بر این که کیفیت و مرغوبیت ، شهرت یا سایر خصوصیات کالا اساساَ قابل انتساب به مبداء جغرافیایی آن باشد. ( منظور از کالا، هرگونه محصول طبیعی و کشاورزی یا فرآورده های آن و یا صنایع دستی یا تولیدات صنعتی است ). در ایران، با وجود این که بر اساس قرارداد عمومی پاریس، که ایران از سال 1337 به آن پیوسته است، اام به حمایت از اسامی مبدا و نشانه های منبع وجود دارد ولی به علت نبودن قانون و مقررات مربوط، تا سال 1383 که قانون حمایت از نشانه های جغرافیایی و آیین نامه اجرایی آن به تصویب رسیده است، اجرای حمایت مزبور ممکن نبوده است. باید گفت که در حال حاضر، سه سند بین المللی حاوی مقرراتی در این زمینه می باشند : 1- قرارداد عمومی پاریس که در بالا از آن نام برده شد که در 83 تصویب شده و ایران در سال 1337 به آن پیوسته است. 2- موافقت نامه مادرید که در 81 به تصویب رسیده و ایران در سال 1382 به آن پیوسته است. 3- موافقت نامه لیسبون که در 1958 تصویب شده است. علاوه بر موارد مذکور، موافقت نامه تریپس مصوب 1994 نیز به مقوله نشانه های جغرافیایی پرداخته است همچنین موافقت نامه مادرید و پروتکل مادرید مصوب 91 و 1989 در رابطه با نشانه های جغرافیایی، به طور غیرمستقیم کاربرد دارند. ثبت نشانه های جغرافیایی سازمان ثبت اسناد و املاک، ( اداره کل مالکیت صنعتی ) عهده دار ثبت نشانه جغرافیایی می باشد. اظهارنامه ثبت نشانه مزبور، به اداره کل مذکور، توسط اشخاص ذیل تسلیم می شود : الف- هر شخص حقیقی یا حقوقی و همچنین گروه هایی از این اشخاص که در مکان جغرافیایی مندرج در اظهارنامه به تولید کالای مذکور در آن ، مشغولند. ب- هر مرجع صلاحیتدار در امر تولید، توزیع و تگذاری کالای مورد ثبت. موارد ذیل باید در اظهارنامه ثبت نشانه جغرافیایی قید شود : نام ، نشانی ، تابعیت و سمت قانونی تسلیم کننده.- نشانی جغرافیایی که ثبت آن درخواست شده است. – کالایی که نشانه جغرافیایی به آن مربوط است. – کیفیت ، مرغوبیت ، شهرت و سایر خصوصیت کالایی که نشانه جغرافیایی برای آن به کار می رود. هزینه ثبت اظهارنامه از متقاضی ثبت ، دریافت خواهد شد. اظهارنامه ثبت نشانه جغرافیایی، باید در دو نسخه در فرم مخصوص و به زبان فارسی تنظیم و تایپ شود. تولیدکنندگان ، مجازند از نشانه های جغرافیایی ثبت شده استفاده کنند، مشروط بر این که : 1- کالا دارای کیفیت ، مرغوبیت ، شهرت و سایر خصوصیات مذکور در گواهینامه ثبت مربوط باشد ؛ 2- محل فعالیت تولید کننده، منطقه جغرافیایی مذکور در گواهینامه ثبت باشد. نشانه های جغرافیایی و علائم تجاری علائم نجاری ، علامتی است که به معرفی کالاها یا خدمات می پردازد ولی نشانه جغرافیایی معرف کالا یا محصولی است که به قلمرو، منطقه یا ناحیه ای از کشور منتسب می باشد. صاحب علامت تجاری، هر گاه آن را به ثبت رسانده باشد، نسبت به آن دارای حق استعمال انحصاری است و دیگران نمی توانند بدون اجازه وی آن را مورد استفاده قرار بدهند در حالی که تمام اشخاصی که در یک منطقه جغرافیایی مشمول نشانه جغرافیایی، فعالیت دارند در صورت رعایت مقررات حاکم بر نشانه مزبور، می توانند از آن استفاده کنند و در مورد آن برای کسی حق استفاده انحصاری به وجود نمی آید بلکه هر شخصی که در منطقه جغرافیایی مربوط واقع است می تواند برای محصولات خود که منتسب به آن منطقه است از آن نشانه، به شرط رعایت شرایط و مقررات راجع به نشانه، استفاده نماید. نشانه جغرافیایی را نیز مانند علامت تجاری، می توان به ثبت رسانید ولی طبق قانون، تولیدکنندگان می توانند با شرایطی که گفته شد، از نشانه های ثبت شده ، بدون آن که نیازی به گرفتن اجازه از ثبت دهنده آن باشد، استفاده کنند، ولی برای استفاده از علامت تجاری ثبت شده، اجازه ثبت دهنده لازم است.